Κοιλιοπλαστική
Η γήρανση, η εγκυμοσύνη, σοβαρές αυξομειώσεις του σωματικού βάρους, επεμβάσεις στην κοιλιακή χώρα, κληρονομικοί παράγοντες επιφέρουν σημαντικές αλλαγές στο κοιλιακό τοίχωμα, οι οποίες δεν υποχωρούν ούτε με τη δίαιτα, ούτε και με την άσκηση, καθώς τα «στοιχεία» που συντελούν στη χαλάρωση - το δέρμα δηλαδή και ο ινώδης συνδετικός ιστός - δεν μπορούν να μεταβληθούν μόνο με τη δίαιτα ή και με την άσκηση. Η κοιλιοπλαστική, η οποία αφορά τόσο γυναίκες (κυρίως μετά την εγκυμοσύνη) όσο και άνδρες, συνδυάζει τη βελτίωση της εικόνας του ενδιαφερόμενου και ταυτόχρονα και την καλύτερη λειτουργία του σώματος.
Ωστόσο, ο θεράπων γιατρός θα πρέπει, πριν την πραγματοποίηση της επέμβασης, να ενθαρρύνει την απώλεια βάρους μέχρι ο ασθενής φτάσει το ιδανικό βάρος σώματος και υιοθετήσει την άσκηση στην καθημερινότητά του, καθώς με τον τρόπο αυτό το χειρουργείο θα διαρκέσει λιγότερο και θα μειωθεί και η έκτασή του.
Οι ιδανικοί υποψήφιοι για την επέμβαση
Σε γενικές γραμμές ο υποψήφιος για κοιλιοπλαστική θα πρέπει να νιώθει έντονη δυσφορία από την εικόνα της κοιλιάς του, από τη χαλάρωση του κοιλιακού τοιχώματος, από τη περίσσια του δέρματος και τις ραγάδες και θα πρέπει:
- Να είναι υγιής σωματικά και να διατηρεί ένα σταθερό σωματικό βάρος.
- Να έχει ρεαλιστικές προσδοκίες.
- Να μην καπνίζει ή να είναι πρόθυμος να μειώσει ή και να σταματήσει το κάπνισμα για 2-3 εβδομάδες πριν και μετά το χειρουργείο, καθώς αυτό διπλασιάζει την πιθανότητα επιπλοκών.
- Να νιώθει έντονη ενόχληση και δυσφορία από την εικόνα της κοιλιάς του.
Πριν την επέμβαση
Κατά την πρώτη επίσκεψη, ο γιατρός εκτιμά τη γενικότερη κατάσταση της υγείας του ενδιαφερόμενου και λαμβάνει πλήρες και λεπτομερές ιατρικό ιστορικό, με σημαντικά μέρη, τις παρελθούσες κοιλιακές επεμβάσεις, το πιθανό ιστορικό παρουσίας κηλών, γαστρεντερικές διαταραχές, δυσκοιλιότητα, πιθανά ενοχλήματα που σχετίζονται με τη στάση του σώματος, ιδιαίτερα σε γυναίκες μετά την εγκυμοσύνη. Μετά τη λήψη ιστορικού, ο γιατρός προχωρεί στην κλινική εξέταση όπου θα εκτιμήσει τον τόνο του δέρματος και του κοιλιακού τοιχώματος, τυχόν παρουσία κηλών, με ιδιαίτερη προσοχή στην περιοχή του ομφαλού και τη λειτουργία της κοιλιάς σε χαλάρωση και σε σύσπαση. Επιπλέον, ο γιατρός εκτιμά τη «ζημιά» που έχει υποστεί το δέρμα, την έκταση των ραγάδων που έχουν σχηματιστεί και το τμήμα που θα μπορεί να αφαιρεθεί κατά την επέμβαση. Με την ολοκλήρωση της εξέτασης ο γιατρός θ’ αποκτήσει εκτίμηση για το τι πρέπει να διορθωθεί και ποιάθα πρέπει να είναι η έκταση της επέμβασης. Η κοιλιοπλαστική, σχεδόν πάντα, συνοδεύεται με λιποαναρρόφηση και γι’ αυτό ο γιατρός θα πρέπει να συζητήσει εκτενώς πριν από την επέμβαση με τον ενδιαφερόμενο εάν θα επιθυμούσε να προβεί σε λιποαναρρόφηση και σε άλλες περιοχές του σώματος, όπως μηροί ή γόνατα.
Ο πλαστικός χειρουργός προχωρείστο σχεδιασμό του χειρουργείου, όπου ανάλογα με τη βλάβη που έχει εντοπίσει, μπορεί αυτό να είναι μόνο λιποαναρρόφηση, λιποαναρρόφηση και μικρή αφαίρεση δέρματος με ουλή λίγο μεγαλύτερη από αυτή την καισαρικής τομής (μίνι κοιλιοπλαστική), λιποαναρρόφηση και μίνι κοιλιοπλαστική με ενδοσκοπική αποκατάσταση του κοιλιακού τοιχώματος, μέχρι και πλήρη κοιλιοπλαστική με αποκατάσταση και ανακατασκευή του κοιλιακού τοιχώματος.
Τι δεν κάνει η κοιλιοπλαστική
Συχνά οι ασθενείς που επιδιώκουν να προβούν σε κοιλιοπλαστική δεν έχουν ρεαλιστικές προσδοκίες και θεωρούν πως με την επέμβαση θα χάσουν σημαντικό βάρος και ταυτόχρονα θα απομακρυνθούν οι ανεπιθύμητες ραγάδες. Ωστόσο, η κοιλιοπλαστική δεν είναι επέμβαση απώλειας βάρους αλλά επέμβαση που αποκαθιστά τον τόνο του κοιλιακού τοιχώματος, ενώ παράλληλα αποκαθιστά τη λεπτότητα της μέσης που χάνεται με την εγκυμοσύνη ή με τη συσσώρευση λίπους στην κοιλιά σε άνδρες και γυναίκες, βελτιώνοντας έτσι σημαντικά την αισθητική του κορμού. Στην κοιλιοπλαστική απομακρύνεται ένα σημαντικό μέρος των ραγάδων, όχι όμως και αυτές που μπορεί να εκτείνονται ψηλά πάνω από τον ομφαλό και κάτω από το στήθος, οι οποίες σίγουρα θα παραμείνουν και μετά την ολοκλήρωση της επέμβασης.
Πιθανοί κίνδυνοι από την επέμβαση και πληροφορίες ασφάλειας
Ο ασθενής που θ’ αποφασίσει να προβεί σε κοιλιοπλαστική θα πρέπει να βεβαιωθεί ότι η απόφασή του στηρίζεται σε καθαρά προσωπικούς λόγους και δεν έχει επηρεαστεί από τις απόψεις τρίτων. Επιπλέον, θα πρέπει να γνωρίζει πλήρως όλους τους πιθανούς κινδύνους που εμπλέκονται με την επέμβαση και να τους αποδεχτεί. Ανάμεσα στους κινδύνους της επέμβασης αναφέρονται:
- Αιμορραγία
- Λοίμωξη
- Συλλογή υγρού
- Μούδιασμα ή άλλες αλλαγές στην αίσθηση του δέρματος
- Επίμονες ουλές
- Περιοδική χαλαρότητα του δέρματος
- Λιπώδης νέκρωση
- Εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση, καρδιακές και πνευμονικές επιπλοκές
- Ασυμμετρία
- Επίμονος πόνος
- Πιθανότητα επαναληπτικής επέμβασης
Η επέμβαση
Μετά το βασικό προεγχειρητικό έλεγχο και την προετοιμασία του εντέρου, ο χειρουργός προχωρείστην επέμβαση, όπου καταβάλλεται κάθε προσπάθεια ώστε η τομή να ταιριάζει στο είδος και στο μέγεθος των εσωρούχων και των μαγιό που χρησιμοποιεί η γυναίκα, ώστε η ουλή που θα προκύψει να κρύβεται εντελώς.
Κατά τη διάρκεια της επέμβασης ανασηκώνεται το δέρμα της κοιλιάς, και αφού κινητοποιηθεί ο ομφαλός, ανακατασκευάζεται το κοιλιακό τοίχωμα, ξαναδίνεται λεπτότητα στη μέση και κατόπιν αφαιρείται το δέρμα και το λίπος που περισσεύει, τοποθετείται ο ομφαλός στη σωστή θέση και ολοκληρώνεται η επέμβαση με το κλείσιμο του τραύματος. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης τοποθετούνται παροχετεύσεις (σωληνάκια που αφαιρούν το περίσσιο υγρό των ιστών και που θα παραμείνουν έως ότου να σταματήσει η παραγωγή υγρού, πολλές φορές 2-3 εβδομάδες, ανάλογα με το βάρος σώματος). Επίσης, χρησιμοποιείται καθετήρας για χορήγηση αναλγησίας, για τη μείωση του πόνου, ενώ στο τέλος της επέμβασης τοποθετείται κορσές που βοηθά στην ταχύτερη αποθεραπεία των περιοχών που πραγματοποιήθηκε η λιποαναρρόφηση και βοηθά στη μείωση του πόνου και στην καλύτερη επούλωση των τομών.
Η αποθεραπεία
Η κοιλιοπλαστική, ανάλογα με την έκτασή της και το σωματικό βάρος του ασθενούς, εμφανίζει διαφορετική βαρύτητα. Η λιποαναρρόφηση για παράδειγμα επιτρέπει στον ασθενήνα επιστρέψει στις καθημερινές του δραστηριότητες σε λίγες μόλις μέρες, ενώ μία πλήρης κοιλιοπλαστική, απαιτεί τρεις με τέσσερις εβδομάδες για την πλήρη επάνοδο του ασθενή.
Κατά τη διάρκεια της αποθεραπείας ο ασθενής θα πρέπει να ακολουθήσει τις οδηγίες του γιατρού του, που μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Τον τρόπο με τον οποίο θα φροντίζει τις τομές και τις παροχετεύσεις.
- Τη λήψη φαρμακευτικής αγωγής –από το στόμα ή σε μορφή αλοιφής, για τη μείωση του κινδύνου πιθανής μόλυνσης.
- Τη χρήση πιεστικών καλτσών και/ή αντιπηκτικών για την αποφυγή φλεβικής θρόμβωσης
- Τι θα πρέπει να προσέχει ο ασθενής στη γενικότερη υγεία του.
- Το χρόνο που θα πρέπει να επισκεφθεί για επανέλεγχο το γιατρό του.
Τα αποτελέσματα της επέμβασης
Όσο μεγαλύτερη είναι η επέμβαση τόσο περισσότερος χρόνος απαιτείται για να φανούν τα τελικά της αποτελέσματα, στα οποία συμπεριλαμβάνεται η διόρθωση της χαλάρωσης, η τεντωμένη σφριγηλή κοιλιά και η λεπτή μέση, διαφορές που μπορεί να έχουν θετική επίδραση στη λειτουργία της σπονδυλικής στήλης αλλά και στη στάση του σώματος. Η κοιλιοπλαστική λοιπόν, είναι μία επέμβαση που πραγματικά στοχεύει τόσο στην αισθητική όσο και στη λειτουργική αποκατάσταση της κοιλιάς, μίας περιοχής του σώματος που είναι λειτουργικά και αισθητικά πολύ σημαντική, καθώς αποτελεί το κέντρο του σώματος αλλά και του κορμού γενικότερα, μία ερωτογενής περιοχή πουπολύ συχνά μένει ακάλυπτη από τα ρούχα, επηρεάζοντας τη συνολική εικόνα του σώματος.
Ολοκληρώνοντας τη γενική επισκόπηση της επέμβασης, αξίζει να σημειωθεί πως η κοιλιοπλαστική ως επέμβαση έχει την ίδια θέση και σημασία τόσο ανάμεσα στον ανδρικό όσο και στο γυναικείο πληθυσμό, αφού τόσο οι γυναίκες με κύρια αιτία την εγκυμοσύνη όσο και οι άνδρες με την τάση για συγκέντρωση λίπους στην κοιλιακή χώρα, παρουσιάζουν συχνά την ίδια ανάγκη για αφαίρεση λίπους από την κοιλιά, αν και η χαλάρωση του κοιλιακού τοιχώματος είναι κάτι που συναντάμε πολύ συχνότερα στις γυναίκες που έχουν κυοφορήσει, ακόμη κι αν δεν πήραν πολλά κιλά σωματικού βάρους.
Τέλος, η μαζική απώλεια βάρους πολλών κιλών οδηγεί στην ανάγκη επεμβάσεων με την ίδια λογική με αυτή της κοιλιοπλαστικής, όπως η διπλή επέμβαση ή η κυκλική επέμβαση γύρω από το σώμα, η ανόρθωση των μηρών, η ανόρθωση των βραχιόνων ή και του στήθους. Σε όλες αυτές τις επεμβάσεις συνδυάζεται η βελτίωση της αισθητικής με αυτήν της λειτουργίας του σώματος.